Pen, Writing, Letter.

In het Nieuwsblad van 11 mei lazen we de pakkende getuigenis van Sarah De Coster, een persoon met een niet-aangeboren hersenletsel, die in het station van Gent St-Pieters geen hulp van de treinbegeleider kreeg bij het uitstappen uit de trein met als enige reden dat ze die niet had aangevraagd.

We kunnen enkel maar hopen dat het hier slechts om een geïsoleerd feit gaat en niet om een algemene mentaliteit van het spoorwegpersoneel.

Als vereniging die opkomt voor de rechten van personen met een handicap verwerpen wij deze houding volkomen.

Ten eerste is het niet-aanbieden van hulp aan personen in nood wettelijk reeds strafbaar.  Het feit dat de hulp van de treinbegeleider zogezegd niet op voorhand was aangevraagd, doet niets af aan dat principe.  Het letterlijk iemand een helpende hand reiken bij het uitstappen van de trein zal niet meteen een noemenswaardige vertraging opleveren.

Het verzinnen van allerlei excuses om niet te hoeven voldoen aan zelfs maar de meest elementaire menselijke gedragsnormen hoort niet thuis in een bedrijf dat zich wil profileren als dynamisch en klantvriendelijk en al helemaal niet bij een overheidsdienst die gefinancierd wordt door ons aller belastinggeld.  Het druist ook flagrant in tegen de steeds meer aanvaarde filosofie van inclusie dat personen met een handicap zoveel mogelijk deel moeten uitmaken van onze samenleving.

Integratie van personen met een handicap in onze samenleving is een kwestie van politieke keuzes, absoluut, maar het is evenzeer een mentaliteit bij het niet-gehandicapte deel van de bevolking, als ik het zo mag noemen.  Als vereniging van personen met een handicap zullen wij ook op dat vlak mee aan de kar helpen trekken: omdat discriminatie nu eenmaal onduldbaar is.  We roepen iedereen op om, zoals Sarah De Coster, zijn of haar ervaringen op dat punt zo ruim mogelijk bekend te maken.

Geert Messiaen
Liberale Vereniging van Personen met een Handicap (LVPH)
Livornostraat 25
1050  Brussel